Stormachtige Midwintermarathon RIC

​Het was anders dan vorig jaar, maar weer een hele onderneming. Minder regen, maar veel meer wind. Deze keer een wherry (de Meerkoet) i.p.v. een gestuurde C3. Toch met een bijna gelijke eindtijd. Wat weegt zo'n houten wherry ... zeker met windkracht 7 er dwars op, gaat die niet zomaar in het water. Het 1e stuk langs Diemen is niet het mooiste deel. Bij Driemond krijg je echt het buitengevoel én vol de wind over de open weilanden. We wisselen om het half uur op het water zodat de sturen niet te koud worden en niet te veel tijd verliezen met de wissel. Dikke kleding, leeftijd en harde wind maken het lastig om het droog te houden. "Het lijkt wel het apenspel van de gymles", laat ik mij ontvallen. Voor Abcoude worden we steeds ingehaald door de C-boten. Maar in Abcoude halen wij ze weer in. Het is smal en voor de C-boten een uitdagend smalle doorgang. Later horen we dat er een C4 is omgegaan. De keus voor een wherry pakt hier goed uit. Alleen telt die passagetijd niet mee voor de eindtijd. Anders hadden we vast gewonnen.

Na Abcoude komt het Abcoudermeer. Dick en Axel krijgen "de wind van voren". Zelfs de C-boten die ons inhalen komen amper vooruit. Het is knokken voor elke meter, maar we komen erdoor. Als we de Amstel op willen, zit er een C4 voor ons te rommelen. "malloot van een stuur" wordt er gemopperd. Later zien we de stuur op de taf van de achtersteven liggen en het roertje eruit halen. En dat bij windkracht zeven op het open water van de Amstel. Ja, er wordt gebikkeld bij zo'n marathon, ook door de stuur.

In Amsterdam wordt het anders. De wind komt van alle kanten soms zacht en dan ineens weer hard. Na een smalle brug worden we hard de kant in geduwd door een valwind. Gelukkig weten we de snelheid er uit te krijgen en blijft het bij een zachte aanvaring. Maar Amsterdam is mooi vanaf het water.

Na die Amsterdamse grachten wacht bij de aankomst chocomel met r.. (mag niet worden genoemd maar het was wel warm). Met een gecorrigeerde tijd van 6 uur (min leeftijd en min passagetijd Abcoude) bijna gelijk aan vorig jaar. We waren de laatste wherry maar met nog vier C4-boten achter ons. Het ging niet om het winnen maar om het meedoen. EN DAT DEDEN WE.

AXEL, DICK EN ARJAN. BEDANKT! HET WAS WEER ECHT BIKKELEN.

Kijk voor meer foto's op de website van RIC: http://midwintermarathon.ricamsterdam.nl/foto-album-2014/