Sint Maarten die had een muis
Samen met Sandra, de jeugdcommissaris had ik een oproep gedaan. De jeugdboten zaten vol. En met één ouder en Andre Geluk als begeleiding moesten we kijken hoe het ging lopen.
De jeugd liep. Geen punt, van hot naar her, boten in het water, samen overleggen (vast over de bootversiering en niet over ....) Groepjes worden groter, vallen weer uit elkaar en langzaam komt er enige vorm. (Het is net een toertocht van de senioren.) Lampjes, lampionnen en kerstversiering worden in meer of mindere mate aan de boten bevestigd. De boten worden ingedeeld, heringedeeld en opnieuw verdeeld.
In de soos wordt nog heel schuchter een bijna vergeten Sint Maarten lied gezongen. (Maar dat veranderd later wel.) Ruim een halfuur na de planning gaan ze op weg (lopen precies gelijk met de senioren. Ook daar komt er vaak nog een aanhollen vlak voor vertrek.)
Het is een prachtig gezicht met de verlichte boten en de Sint Maarten liedjes beginnen al beter te klinken. Omdat we geen idee hadden hoeveel succes (lees snoep) ze zouden hebben, hadden we ons zelf maar als uitdelers over de route verdeeld. Sandra blijkt heel hard te kunnen gooien met mandarijnen. Vooral als ze hoger op de brug staat. Sandra wilde wat lichaamsbeweging hebben omdat ze zo lang had staan wachten.
Na de laatste boot vlug door naar de Kooimanbrug om daar op tijd te zijn om de 1e boot te filmen. Samen met Wanda wachten we braaf op de brug. Een trein komt van links, een andere komt van rechts. Andre komt eraan. "Dat gaat nog wel even duren. Ze krijgen bij alle woonboten snoep." En ja een kwartier later dan gepland komt er één boot aan. De stemming zit er in want de liedjes zijn nu al van ver te horen. Volgens mij ligt de boot ook dieper in het water dan dat hij vertrok. Nou vooruit ze willen nog wel even stil liggen bij de brug om ons snoep op te vangen maar ze kunnen niet wachten om door te gaan. Er is vast nog meer te halen. "Goed hard zingen hoor, want je komt nu langs de achtertuinen." Deze aanmoediging wordt ter harte genomen. De volumeknop gaat omhoog. Als de andere drie boten zijn gepasseerd ga ik Andre gezelschap houden die bij het Looiersplein staat voor het keerpunt.
We hebben een prachtig uitzicht over de Where en de verlichte boten die steeds opnieuw aanleggen bij de verschillende tuinen. We zijn inmiddels al ruim een uur over de planning heen. Maar het is ontzettend gezellig. Na de laatste boot gaan we vlug terug naar de vereniging om ook het laatste uitdeelpunt te bemannen op een van de afgemeerde boten. "Nou haast je langzaam." We zitten al lang geïnstalleerd op de boot als er eindelijk een boot inzicht komt. Ook de terugtocht was een succes. Iedereen die nog snoep overhad riep ze langszij.
In de Soos heeft de bridge ploeg zich teruggetrokken in de bestuurskamer. Alleen de "nachtploeg" staat ongeduldig te wachten want ook hun boot verlichting is geleend. Sorry jongens van de Nachtwacht, het liep een beetje uit.
Als alle boten weer binnen zijn wordt er met warme chocolade melk en warme "Gluhsap" het nodige aan snaai weggespoeld en de buit verdeeld. Ja, volgend jaar weer klinkt het instemmend maar wat gedempt uit de volle monden.
De mooist verlichte boot was De Lepelaar en de bemanning krijgt, als passende onderscheiding plakken appel-cake. Want ja zo in de buitenlucht krijg je natuurlijk honger.
Na afsluiting begint de planning van de Sinterklaas intocht. Want die willen ze natuurlijk niet missen. Lekker veel te snoepen dat je dan krijgt!
Het was leuk om het te organiseren en erbij te zijn.
Cees de Groot
Sandra, Wanda en Andre bedankt en ook alle jeugdleden voor het meedoen.
When you subscribe to the blog, we will send you an e-mail when there are new updates on the site so you wouldn't miss them.
Reacties