Roeitochtje oude stad Utrecht vanuit roeivereniging URV Viking Utrecht

Daar gaan we dan. Het is woensdag 23 november 2021 en Hans Moolenschot heeft mij (Hans Schilder) meegevraagd naar de roeivereniging URV Viking in Utrecht.
Ik heb volgens hem - voor instructies die ik hem in de skiff 2 Twins heb gegeven - eencadeautje verdiend. Het wordt een roeispiegeltje voor op de pet, af te halen bij de webshop
EurRowshop direct naast de roeivereniging aan de Hoogravenseweg 13 in Utrecht.
Het was de ideale gelegenheid van daar uit meteen een roeitochtje te maken door de binnenstad van Utrecht.

Hij rijdt en heeft een oude Tom-tom mee.
Mijn telefoon (te gebruiken voor de QR-code én foto's ) die nogal snel leeg raakt, moet ik tóch voor navigatie gebruiken omdat zijnTom-tom op elk gewenst moment aangeeft : "sla na 300 meter rechtsaf".

Bij de URV Viking worden we in een goed gevulde en gezellige soos hartelijk ontvangen door Nelke van der Lans en Nico Bosma.

De boot ligt in de Vaartsche Rijn. Dit kanaal komt enkele kilometers verder uit in de binnenstad. We passeren o.a. een oude watertoren en de voormalige Pastoe-fabriek , een paar mooie oude villa's en ook het oude hoofdkantoor van de NS (de Inktpot).

Dit gebouw (gebouwd in 1919-1921) is volledig opgetrokken uit baksteen, waarvoor speciaal een steenfabriek is gebouwd. Nu zit de hoofdvestiging van Pro-rail erin. Opvallend is het UFO-achtige kunstwerk aan de bovenkant gevel aan de kanaalkant.
Wellicht als reactie even verderop aan de overkant op een ander gebouw zien we een eigentijdser kunstwerk (de koffiepot)

We komen uit ónder het winkelcentrum Hoog Catharijnen. Daar kun je onder de bruggen/viaducten door enkele glazen stroken vanuit de boot omhoog kijken. Een fantastisch gezicht! Een verhaal apart: De voormalige gedempte Catharijnesingel is in 2020 weer in ere hersteld. De doorgetrokken Catharijnensingel maakt de watersingel rond de binnenstad weer compleet. We zien in het water onder de brug ook restanten van fundamenten en muren van voormalig kasteel Vredenburg.

We varen onder vele bruggen door; we hoeven nooit te bukken, soms brede stukkenen soms héél smalle (slippen…) zoals voorbij de Vollersbrug. We zien statige herenhuizen, pakhuizen, mooie doorkijkjes. Dan ineens een heel stuk 'tunnel' waarin je alleen kunt roeien met sterk ingekorte riemen. Gelukkig geen rondvaartboot van de andere kant…

Er doemen vele kerktorens op in de mooie doorkijkjes zoals bijvoorbeeld de Sint Catharinakathedraal en de Domkerk. Ook de kerk met de naam van de Utrechtse patroonheiligeSt. Martinus, blijft me bij. Op het mooie lange stuk over de Oude gracht zien we de welbekende prachtige kades en werfkelders van Utrecht. De foto's spreken voor zich.

Ik heb er een stukje geschiedenis bij gezocht (samengesteld uit verschillende bronnen op internet).

" Kijk je in de Oudegracht langs de werfkelders omhoog, dan zie je de prachtige beelden onder de consoles van de lantaarnpalen. Aan de Nieuwegracht, Kromme Nieuwegracht, Drift en Plompetorengracht tref je ze ook aan.

De gemeente Utrecht besloot (onder de bezielende leiding van hoofd monumenten Willem Stooker) in de vijftiger jaren van de vorige eeuw de eerder verwijderdegietijzeren gaslantaarns (oorspronkelijk omstreeks 1875 geplaatst) terug aan te brengen.

De nieuwe lantaarnpalen kregen een plaats op de bovenkant van de werfmuur, met een aangepaste lampenkap voor de elektrische verlichting ontworpen door Pyke Koch.
Het merendeel (zo'n 60%) van de ongeveer 330 consoles is ontworpen en/of gehakt door Jeannot Bürgi tussen 1962 en circa 1982.

Aanrader : het boekje 'De lantaarn spreekt' met betekenissen van de beelden op de lantaarnconsoles. Of kijk in wikipedia met zoekopdracht: 'Lantaarnconsoles in de Utrechtse binnenstad' "

In Utrecht zijn oorspronkelijk honderden jaren geleden al met houten gestutte tunneltjes haaks op de grachten gevonden, waarin de goederen vanaf de boten direct doorgegeven kon worden naar de kelders onder de gebouwen/pakhuizen. Later zijn - daarop gebaseerd - de gemetselde werfkelders gemaakt.

Leuk weetje ter vergelijking: in Edam waren de oude kaaspakhuizen voorzien van een naar de straat (en dus gracht ) aflopende vloer; de kazen rolden zo door een even neergelegde houten goot uit het pakhuis de boot in.

Aanleggen bij park Lepelenburg wil niet zo lukken. Omkeren dan maar en terug naar de roeivereniging.
Bedankt Nico en Nelke, we hebben genoten van deze prachtige tocht.
Jullie zijn altijd welkom bij onze roeivereniging PRV de Where in Purmerend.