MIDWINTERTOCHT 27-01-2018 41 km.
Van Purmerend via Ilpendam (overhaal) door het Jisperveld naar Holysloot. Terug via Broek in Waterland door het Varkensland naar Ilpendam (overhaal) weer naar Purmerend.
Voor mij als organisator wel een spannende tocht want er zaten een paar onbekende delen in:
Onder de provinciale weg N247 (Schouw-IJtunnel) door. Zou dat passen en lopen al die sloten wel door? Door het Jisperveld langs Landsmeer naar Amsterdam Noord? Nog nooit geroeid. Op het laatste moment nog wisselen van boot en de route aanpassen. Past De Haal wel over de overhaal bij Ilpendam?
Ja, het leven van een organisator zit vol onzekerheden, en tenslotte nog de vraag: Zouden ze het wel leuk vinden? In een kouwe boot een beetje door Waterland lopen rommelen.
Maar vooral gaat de stuur het redden in de kou? Maar ineens was er naast de dekens een gesponseerde wegwerkers jas. Met dank aan Hijmans en Paulien van roeivereniging Maastricht. Weer een verbeterpunt.
Op zaterdag vroeg verzamelen en op tijd vertrekken. He! Natuurlijk niet, het lukte nog net vóór de acht de boot in het water te krijgen. Maar het was niet de geplande 08:15.
Zelf zat ik het 1e traject in de boot, en als iedereen eenmaal op weg is dat komt er een beetje rust. Wat er ook gebeurd we zijn in ieder geval vertrokken. J.
Purmerend – Ilpendam is gesneden koek, maar langs de achtertuinen van Ilpendam blijft apart. De overhaal zit toch niet op de plek van de kaart én lekker achter het riet verborgen. Even zoeken voor Paulien. Het was al voorzien De Haal kon niet gewoon aanleggen, alleen de punt schuin tegen de steiger en iedereen over de punt eruit. Met een walploeg bij de hand gaat het best vlot. De Haal uit en in het water, riemen, bemanning en bagage er in. Hup gaan met de banaan. Nou ja gaan. Een beetje krap en dan die bocht!
René ontpopt zich als acrobatische boeg, voorin op zijn knieën en dan peddelen, afduwen, schommelend… kortom allerhande bewegingen maken die je normaal juist niet doet in een roeiboot.
Maar met succes, nog even om het bord heen en op naar Landsmeer. Opgelucht dat we niemand uit een kouwe prutsloot hoefden te halen gaan we naar de pont bij Ilpendam. Handig dat Arjan klein geld mee had, want een kaartje van € 0,80 cent betaal je niet met € 10,-. "Arjan heb jij het niet koud? " vraagt Paulien. "Nee hoor ik draag nooit handschoenen" zegt Arjan en stoer stapt hij op de fiets, op weg naar Amsterdam-Noord. Onderweg zie we in de verte de boot het Ilperveld in trekken.
Langs het N-H kanaal en op de fiets ga je heel wat sneller dan de boot. Vlak voor de A-10 gaan we wisselen. Wel koud zo langs het water en in de wind. Vindt Arjan eigenlijk ook wel. Gelukkig is daar het windjack van Jeannine. Met ingebouwde handschoenen. Maar dat is lekker.
Paulien vindt de wissel langs het N-H kanaal wel hoog, in het zijkanaaltje is een steigertje. Met haar allerliefste Limburgse glimlach de bewoner even om kletsen. Tuurlijk meisie ga je gang. (Weer geregeld als je het maar netjes vraagt). Maar waar is de boot? Hier blijven wachten of tegemoet fietsen? Zenly biedt uitkomst. De boot én Jeannine zijn halverwege Landsmeer. Lekker warm blijven en ze tegemoet fietsen. Daarna weer mee terug fietsen en je blijft lekker warm. Ander wisselpunt, maakt niet uit voor zo'n tocht moet je flexibel zijn of thuis blijven bij de kachel. Dit traject stuur ik en ik ben natuurlijk erg nieuwsgierig gaat het lukken met die brug? Het sloepen netwerk heeft hem in de route maar ja dat zegt niet alles. Nou "het ken net" wat de breedte betreft. Voor de hoogte is het handig alsje een lange roeier op boeg hebt. Arjan kan net bij het plafond en zo trekken we de boot er vlot en beheerst er onder door. Haakse bocht direct na de brug en we kunnen weer heerlijk roeien BB een veenweide gebied en SB een stuk lager een verlaten golfterrein. Met dit weer zitten ze waarschijnlijk liever in de kantine J. We volgen de vaart parallel aan de A10 tot sloep knooppunt nr. 99. Dat is handig, wegwijsbordjes langs het water. Oeps weer een heel nauw bruggetje (het zal niet de laatste zijn op dit stuk van de tocht). Maar weer gaat het prima door aan de onderkant van de brug te trekken. In volle vaart nemen en dan slippen leek mij niet handig want blijf je op koers met een stevige zijwind.
Een door mensen gevormd landschap strekt zich voor ons uit. Een oude veenrivier heeft kronkelend zijn sporen achtergelaten. Door veenwinning en afkalving steeds breder geworden. Opgeschrikt door onze aankomst gaan honderden waterhoentjes spetterend op de vleugels om achter ons weer neer te strijken. De stompe toren van Ransdorp domineert het landschap en de Markermeerdijk vormt de horizon. Dan weer breder dan weer smaller gaan we richting Holysloot. Op het "Ransdorper Die" kun je niet zien waar de uitgang is. Gelukkig is het witte kerkje van Holysloot een oriëntatiepunt. Links daarvan moet het zijn. Maar het is een geruststelling als het blijkt te kloppen. Het zou niet de 1e keer zijn dat het een doodlopende zijarm blijkt te zijn en je maar moet zien hoe je weer terugkomt.
Bij Holysloot zien we de walploeg net arriveren (ja die hadden pech want het is een stuk om fietsen). Gelukkig plek genoeg aan de steigers. Nou nee niet helemaal, druk gebarend komt een oudere dame aan. Dit is een privé haven en aanleggen is niet gewenst. Wat blijkt, zij is de eigenaresse en het gaat niet zo zeer om het aanleggen maar om ons welzijn. De steigers zijn verrot en ze is bang dat we er door heen zakken. Daar had ik niet op gerekend bij de voorbereiding. Gelukkig is er nog een niet geheel verrot stukje over voor De Haal
Pauze in Het Schoolhuis waar de kachel lekker loeit. Onze tafel staat vlak voor de radiator, dat is lekker. Het eten ook en we komen heerlijk bij. Na een uurtje geheel opgewarmd gaan we er weer tegen aan. De laatste twee etappes. De boot afgeduwd en wij op de pendalen, want het is een stuk om naar Ilpendam. De Haal snijdt lekker af via Broek in Waterland. (Blijkt tegen te vallen want Broek uit komen naar het Varkensland is een erg smalle doorvaart).
De wind is pittig aangetrokken én we hebben hem tegen. Het water wordt opgestuwd in de sloten en loopt af en toe de weg over. Dit is echt Hollands veengebied, sompig en nat. De weg lijkt op de ondergrond te drijven. Vanaf Zunderdorp krijgen we de wind in de rug. Naar Ilpendam is nu een eitje. Dan wachten op de boot. De wind waait over het vlakke land en zonder ook maar een boom om te schuilen krijgen we hem volop. Maar ja je doet een wintertocht of niet. Er klaagt ook niemand. Zenly vertelt ons dat de Haal nog zo'n 15 minuten weg is. Dat zal nog lastig worden met die bocht en die wind. Ze gaan meteen de kant in. Arjan ziet een oplossing. Dapper sopt hij het weiland in om de boot op de hoek te begeleiden. Het blijkt dé oplossing. Met één riem als hefboom gaat De Haal zonder moeite de bocht om. Hadden we eerder moeten bedenken. De boot overhalen laatste stukje met de wind mee en rond 15:30 zijn we al weer terug bij de roeivereniging.
Boot eruit, schoonmaken en opruimen. De chinees schrappen we uit het programma, koffie/thee en al sterker worden de verhalen sluiten we de tocht af. Of we hem in februari weer doen? Tuurlijk, als organisator kun je geen groter compliment krijgen.
Zo lekker naar huis warme douche en met hete chocolademelk weer bijkomen. Morgen weer op tijd op het vlot met de vaste ploeg.
Cees de Groot.
Iedereen bedankt voor de deelname en de bijdrage aan een leuke verkenningstocht.
Zenly natuurlijk ook
When you subscribe to the blog, we will send you an e-mail when there are new updates on the site so you wouldn't miss them.
Reacties