In de Boot met Dick

​Vandaag mag ik een interview houden met onze voorzitter. We leggen een C4 in het water en de ploeg roeit weg. Er was geen plek meer om mee te roeien dus ik wacht op de ergometer. Na een goed uur komt de ploeg terug. We schuiven aan de bar achter een kop koffie. Ik hoef niet veel te vragen om Dick op gang te krijgen.

 Dick is zo'n 20 jaar geleden is begonnen met roeien. Zijn zoon ging roeien en hij zocht nog een sport naast wandelen en wielrennen. Dick is op vele manieren actief geweest binnen de vereniging. Zo heeft hij instructie gegeven en in de toercommissie gezeten.
In april was hij vijf jaar voorzitter en op de komende algemene ledenvergadering van
14 december a.s. treedt hij af. Het is goed voor de vereniging om niet te lang dezelfde voorzitter te hebben en Dick wil ook wel weer eens wat anders. Het voorzitterschap is een mooie baan, het is vooral delegeren. Verder houd je het overzicht en bemiddel je bij incidenten en meningsverschillen over verschillende belangen in de vereniging.
Je bestelt de boten en bezoekt zieken en jubilarissen. Al met al een veelzijdige functie waar je echt iets leuks van kunt maken. In het begin kostte het werk een dag per week, maar tegenwoordig kan het in een paar uur. Het is prachtig om voorzitter te zijn van zo'n mooie vereniging en het is dankbaar werken met de vele vrijwilligers die altijd klaarstaan om iets voor de vereniging te doen. Zoals Dick zegt "Het is een mooie vereniging en het voorzitterschap is mijn manier om er iets voor terug te doen."
Hij vertelt blij te zijn met de professionaliseringsslag die de afgelopen jaren heeft plaatsgevonden. Samen met de andere bestuursleden zijn een botenplan, beleidsplan, een veiligheidsplan en een aantal andere zaken ontwikkeld.

 Het belangrijkste blijft het roeien. Dick geeft als favoriete boot in eerst instantie de Starnmeer op, maar wordt door de ploeg teruggefloten. Is zelfs Dick dan de Twiske vergeten? Neen hoor, hij kan zich nog herinneren dat ze met de Twiske naar Stavoren geroeid zijn. Tafts geïmproviseerd van plastic en plakband en de boot bleef droog. Dat was nog eens een tocht. Boordroeien was eigenlijk Dicks favoriet en hij kijkt met plezier terug op de lessen van Jan de Jongh. Je moet als een aap aan een boomtak aan je riem hangen was de instructie. De C3 De Haal is een verwijzing naar het voormalige adres van dit markante ex- Wherelid in Oostzaan.

Dick blijkt een fervent whiskyliefhebber. Zijn liefde voor whisky kan hij goed combineren met reizen naar mooie streken in Schotland. Wie een beetje rondneust op whiskysocietywaterland hoeft niet lang te zoeken om een leuk kadootje voor Dick te vinden. Zijn whiskyrecensies zijn een begrip in de regio. Whisky van Islay is de favoriet. Onze voorzitter is er de man niet naar om van achter het glas alleen zijn oordeel te vellen. Hij maakt ook al dertig jaar wijn. Van mispels uit de tuin van Jan de Jong wist hij een chardonnay-achtige mispelwijn te maken.

Ik vraag Dick hoe je meer uit het roeien kan halen en hij heeft een kort en krachtig advies. Mix je ploeg, kom eens op een andere dag en doe er iets bij als vrijwilliger. Zo leer je de vereniging beter kennen.

Dick treedt dan wel dit jaar af als voorzitter maar gaat zeker wat anders doen in de vereniging. Hij wil in ieder geval in het najaar het vrijwilligersdiner organiseren en blijft voorlopig aan als veiligheidscoördinator. Met de aanschaf van de nieuwe C4 met luchtkasten komt Stavoren weer in zicht, dus wie weet.
Tot slot vraag ik Dick nog naar zijn levensmotto. "Maak je alleen druk over dingen waar je iets aan kunt doen"!