De Purmer rond – Trots op Nederland

​Varend over de Purmer Ringvaart kijken we vanuit onze roeiboten letterlijk neer op de Purmer polder. Bijna 400 jaar geleden, dec. 1612, zonden twee ondernemende Hollanders een octrooi aanvraag om het Purmer Binnenmeer droog te malen naar de Staten in den Haag. Na lang duwen en trekken (toen ook al!) kregen zij toestemming. Ondanks onbekwame en onsolide aannemers en diverse technische tekortkomingen werd in 1620 de Purmer Ringdijk gesloten verklaard. Van dit staaltje waterstaatkundig vakmanschap en doorzettingsvermogen genieten wij op 6 en 7 sept. tijdens ons jaarlijkse uitje met de Donderslagen.

Lide Jannink, Lideke van Driel en Hanneke Mentink hebben deze tocht voor ons uitgestippeld en alle voorbereidende werkzaamheden hiervoor verricht: van boten huren tot het regelen van een lekker bed. Petje af: alles loopt als een trein, bovendien zijn de weergoden ons goed gezind.
Bij Roeivereniging "De Where" in Purmerend verwelkomt Barbara van Heteren. ons met een heerlijke kop koffie en helpt ons daarna de vier gehuurde wherries in het water te leggen.
Goed geluimd en nieuwsgierig naar de route steken we van wal. De koeien in de wei trekken zich niets aan van ons gekakel, de vissers trekken hun wenkbrauwen op en hun hengel s in – ze lijken onverstoorbaar... hoe reageren de vissen op ons geplons?
Ooit van Ilpendam gehoord? Leuk klein plaatsje met slanke kerktoren, tussen de oorspronkelijke houten huisjes staat wat nieuwbouw te koop, en ergens in een achtertuin zien we een houten "acht" liggen, zo te zien nog in goede staat.

Op ons Twentekanaal zijn we gewend aan beroepsvaart. Hier op de Ringvaart komen we geen enkel bootje tegen: het water is aan ons en sturen moeten we alleen om hier en daar de waterlelies te mijden of een stevige rietpol . Tijd genoeg om om je heen te kijken en je te verwonderen over die kolossale klus die men jaren geleden klaarde. Vandaar: trots op Nederland!
We nemen het terras bij watersportvereniging "de Geeuw" in voor een koffiepauze èn koek èn taart. Goede voornemens om verstandig te eten hebben we thuis gelaten. Al gauw stelt zich een meneer voor die de plaastvervangend baas van het spul = de Geeuw zegt te zijn. Hij vertelt ons vriendelijk dat we ons een volgende keer bij meneer X moeten melden, waarvan akte. Maar hij is wel zo aardig om het clubhuis open te stellen zodat wij "onze neus kunnen poederen", (ouderwetse uitdrukking voor toiletbezoek ). Verder naar Monnickendam. Twee rode lampen schijnen ons toe bij de sluis! Jammer dan, een uur wachten tot de sluiswachter terugkomt van zijn lunchpauze. We leggen aan bij het bordje "Afmeren verboden" en genieten van de zon. Om 13:05 wordt Monnickendam voor ons opengesteld en roeien we langs de Oude Zijds Burgwal naar onze lunchplek vlakbij de St. Nicolaas Kerk. Terwijl we ons lunchpakket tevoorschijn halen verbazen twee schilders op een hoge steiger zich over de grote verscheidenheid van heerlijkheden die uitgespreid worden op ons oranje plastic tafellaken. Ze hopen heimelijk dat wij wel iets met hen willen delen : pastasalade, kabeljauw/preitaart, en peren/gorgonzolataart + een rondbuikige fles met heerlijke inhoud. Alles gaat aan hun neus voorbij... Aangesterkt en opgewekt gaan we verder via de Leek en Overleek naar een plek waar het water zo smal en ondiep wordt dat zelfs peddelen onmogelijk is, dan maar "jagen". Wat stinkt die modder in dat ondiepe en stilstaande water, weg wezen hier! Bij een overdraagplaats voor kano's slepen we onder luide aansporingen van ons allen de boten één voor één de dijk op, de weg over en de Ringvaart weer in. Boten en roeisters blijven onbeschadigd. Door al deze aktiviteiten en oponthoud bij de sluis kwamen we laat aan bij "de Where". Vlot verkleden (Truus Mayer heeft het rijk alleen in de herenkleedkamer) en op weg naar ons eethuisje in Purmerend. "Even Anders" blijkt een plezierig restaurant te zijn waar we ons verbazen over de grote verscheidenheid van voorafjes, en dan moet het hoofdgerecht nog komen....

Inmiddels is het laat geworden en verlangen we naar een bed; op volgorde van binnenkomst duikt iedereen bij Van der Valk haar bed in. Ineens is het bewonderenswaardig stil...
De volgende dag is Edam ons doel. Ook daar belemmeren twee rode lichten ons om verder het stadje in te varen. Hoe krijg je het voor elkaar?! Geen nood, dan leggen we maar wat eerder dan gepland aan en dient een openbare groenstrook als onze lunchplek: we voelen ons overal thuis. Restjesdag vandaag, maar de meesten van ons zijn nog verzadigd van alle heerlijkheden van gisteren.
De Ringvaart is vertrouwd vaarwater voor ons geworden en terugvarend naar Purmerend verwonderen we ons nogmaals over het lage polderland. Hoeveel buitenlandse toeristen zouden hier een (fiets)tochtje maken? Teruggekomen bij "De Where"krijgen we een compliment van Barbara v. H. omdat we de boten zo grondig schoonmaken. Als het nodig is laten we graag onze handjes wapperen...
De chauffeurs brengen ons veilig terug naar Delden waar we bij De Zwaan een gezellig afscheidsmaal hebben. Voldaan na deze heerlijke roeidagen en gebruind door de zon gaat ieder weer huiswaarts met maar één conclusie in gedachten: volgend jaar weer!!

Harriet Schuver