Bridge, kaarten op niveau ...

Dat er niet alleen geroeid wordt bij De Where, maar er ook andere activiteiten zijn die de leden verbind, is niet algemeen bekend. De indoortraining op dinsdagavond tijdens het winterseizoen in het Doplaantje is daar één van, maar van een heel ander karakter is de wekelijkse bridgeavond op woensdag.

Ook deze activiteit vindt plaats als de dagen korten en er 's avonds niet meer geroeid kan worden vanwege de vroeg invallende duisternis. Al ruim 35 jaar worden de kaarten geschut en doen er gemiddeld zo'n twintig mensen mee. Door de jaren heen gingen bridgers en kwamen er nieuwe bij, maar er zijn ook nu nog een paar kaarters van het aller eerste uur. Herman Lohmeijer bv. vertelt enthousiast over de oprichter Jan de Jong, die bij leden die al wat langer lid zijn zeker bekend is en die feitelijk in de herinnering van onze vereniging onsterfelijk mag worden genoemd.

Jan de Jong was ook degene, die het zgn. bridgetempeltje eigen handig heeft vervaardigd dat nog steeds een plaats in de soos heeft. De namen die door de geschiedenis heen hoog gescoord hebben, staan in de bovenste treden gegraveerd. Op een willekeurige woensdagavond betreed ik rond half negen een warme soos. Er wordt al druk gekaart en je voelt de concentratie, want bij de bridgesport past geen luiddruchtige uitbundigheid en "een praatje pot" tijdens het spel. Aan de bar zitten nog een paar mensen, die op gedempte toon met elkaar converseren. Deze mensen worden overigens "stilzitters" genoemd, omdat er even geen plaats voor hen is aan één van de speeltafeltjes.

Met Erik de Jong, ook al jaren lang een trouwe bezoeker van de bridgeavond heb ik een kort interview voor de rubriek "de tien vragen aan". Echter heb ik in de inleiding van dit artikeltje reeds een aantal antwoorden verwerkt, dus er blijven er concreet wat minder over.

Op mijn vraag, of je goed moet zijn om mee te kunnen doen antwoord Erik : "nee hoor, dat is echt niet nodig. Sterker nog, je kunt het hier zelfs ook leren". Als ik vraag naar de leukste momenten en herinneringen uit een lange periode komt snel het antwoord : "naast alle persoonlijke leuke en minder leuke gebeurtenissen die we met elkaar delen, is de finale rond Pasen en Kerst wel steeds een terugkerend hoogtepunt en maken we er samen een feestje van".

Toen ik vroeg, of het ook denkbaar en mogelijk zou zijn, om een ander kaartspel naast het bridge te spelen op dezelfde avond, was het antwoord kort : "nee dus". Erik : "de sfeer bij bv. klaverjassen of hartenjagen is toch iets anders".

Ik was ook benieuwd naar, of er naast de binding door het kaarten, ook met elkaar wordt geroeid en dat blijkt ook zo te zijn. In alle eerlijkheid gaf één van de aanwezigen wel toe, dat het aanvankelijke enthousiasme voor de roeisport, inmiddels door het bridge was overschaduwd.

Het antwoord op de vraag, wat betekent De Where voor je, is bijna unaniem het zelfde, namelijk : "roeien is een geweldige sport, die je op elk niveau kunt beoefenen ook tot op hoge leeftijd, het is een gezellige vereniging en de sfeer is gemoedelijk en goed".

Tot slot "Wat zou je nog willen meegeven aan de lezers van de Whereflits"?

Erik aarzelt niet en zegt : "lekker blijven roeien, af en toe eens je steentje bijdragen aan de club en kom beslist eens langs om mee te bridgen"!

Hans Wensveen